3x ik heb het moederschap nog niet helemaal onder controle

Ik moet je heel eerlijk bekennen dat ik vrij blanco in het moederschap gestapt ben. Ik had natuurlijk Indi om mee te oefenen, maar toen ik hem leerde kennen was hij al 2 jaar oud. En geloof mij, het verzorgen van een baby is toch echt andere koek. Tijdens de zwangerschap heb ik me geen seconde druk gemaakt of “ik dit wel allemaal zou kunnen”, maar toen Alix eenmaal was geboren kreeg ik toch een lichte paniekaanval. Want hoe veel flessen moet een baby eigenlijk drinken? En wanneer mag je overgaan tot vaste voeding? Lang leve Google blijkbaar! Nu Alix bijna 1 is (janken geblazen) heb ik nog steeds niet het gevoel dat ik het moederschap helemaal onder controle heb. Maar aan de andere kant vraag ik me af of ik dit gevoel überhaupt zal krijgen? Iets met perfectionisme… In mijn hoofd was ik een lijstje aan het maken met dingen die ik naar mijn mening nog niet helemaal “on point” doe en dacht sharing is caring. Ik ben erg benieuwd of jullie me nu gaan uitlachen of dat jullie hier stiekem ook nog steeds een beetje moeite mee hebben. Let me know!

1. Nagels knippen

Wie ooit heeft bedacht dat de nagels van babies tien keer zo hard groeien mag wat mij betreft naar de maan worden gestuurd, want wat is dit een klus zeg. Toen Alix net een paar maanden oud was en nog wel eens langer dan een half uur wilde slapen knipte ik haar nagels tijdens haar slaap. Maar nu ze al wakker wordt als ik iets te lang naar haar kijk is dit geen optie meer. Haar nagels knippen terwijl ze wakker is resulteert in zweet in m’n bilnaad, scheef geknipte nagels en scherpe randen waar je een biefstuk mee kan doorsnijden. Alix is zo beweeglijk, heeft geen rust in haar kont en geduld kent ze al helemaal niet. Ik ben altijd zo bang dat ik in haar vingers knip dat ik een andere oplossing heb bedacht. Ik laat mijn moeder de nagels van Alix knippen haha!

2. Alix rustig laten slapen

Aangezien Alix in de eerste weken na de bevalling regelmatig een ALTE kreeg (hierover vertel ik later meer) ben ik nog steeds bang dat ze op een bepaald moment even te lang geen adem haalt. Ik ben inmiddels gewend aan het feit dat Alix normaliter om de 2/3 uur wel even van zich laat horen in de vorm van een kort huiltje of gebrabbel. Maar er zijn ook avonden bij dat we haar om 19.00 uur op bed leggen en we haar pas om 00.00 uur weer horen. Op dit soort avonden betrap ik mezelf er op dat ik stiekem toch even naar haar kamertje loop en mijn hand op haar borst of rug leg om te kijken of ze nog ademt. Zoals in de alinea hierboven beschreven wordt Alix heel gauw wakker en dus ook als ik een hand op haar leg. Ben ik soms dus mooi degene die haar slaapje verstoort. Oeps!

3. Consequent zijn

Inmiddels hebben Borai en ik door dat Alix al heel goed weet dat mama minder consequent is dan papa. Als Borai haar op bed legt gaat ze 9 van de 10 keer gewoon lief slapen, maar als ik haar op bed leg is het een heel ander verhaal. Dan blijft ze huilen met hysterische taferelen als gevolg en zwicht ik toch weer voor dat ontzettende schattige koppie. Ik til haar dan uit bed en knuffel met haar totdat ze slaapt. Ik vind het avond-knuffel-ritueel ergens ook mega fijn, omdat Alix overdag helemaal geen zin heeft om te knuffelen. Maar dit is natuurlijk ook gekkenwerk… Zie daar maar weer vanaf te komen!