Regenbogen, eenhoorns, een riedeltje ge-kumbaya bij het kampvuur en wereldvrede. Zie je het al voor je? Mooie wereld. Beeld je nu het volgende in: geraakt door de bliksem, beland in de greppel, mascara op je kin, naar buiten op je crocs en zo kan ik nog wel even door gaan. Dat laatste is meer mijn huidige wereld (dankzij de zwangerschapskwalen), of nou ja als ik crocs zou hebben (zo erg ben ik er ook weer niet aan toe).
Voor de niet zo oplettende lezers, ik ben zwanger. Mocht je de hint nog niet hebben begrepen na de beschrijving van mijn huidige duistere bestaan. Ik zeg duister, want dat zwanger zijn gaat me niet van een leien dakje hoor. Begrijp me niet verkeerd, ik ben nog steeds dolgelukkig met onze kleine meid. Ik kan niet wachten tot ik haar kan knuffelen! Maar wat een vrouw 9 maanden lang moet doorstaan is toch niet normaal?! Ik kan wel weer een blog schrijven over hoe mooi een zwangerschap is, ook erg leuk. Maar die andere kant die willen jullie ook wel eens zien niet?
Ik dacht niet eerder na over het leven tijdens een zwangerschap. Bij vriendinnen zag ik vooral de mooie momenten, de wekelijkse buik groei foto’s, de babyshower, en het eind resultaat – het volmaakte baby’tje. Ik dacht dat kan ik ook joh, een paar maanden geen alcohol, geen carpaccio, geen zalm sushi en geen broodjes met filet. Piece of cake niet? Kon niemand mij even vertellen dat niet iedereen na 12 weken geen dagelijkse braaksessies meer heeft? Dat het heel normaal is om met hartkloppingen rond te lopen? Dat het ook zo maar kan gebeuren dat je met 9 weken zwangerschap ‘s avonds geen stap meer kunt zetten? Niet met mij gedeeld? Jammer.
Nu ondervind ik een waslijst aan zwangerschapsKWALEN (ik wilde dit dik gedrukt onderstreept cursief neerzetten, maar overdreven) en kan ik me geen eens meer herinneren hoe het was om me fit te voelen. De dagen dat ik met make-up de deur uit ga zijn zeldzaam. Deze leg ik dan ook direct vast met een selfie en een filter (of 20), want ja niet alles is te behelpen met een make-upje. Bewijs dat filters werken volgt hieronder. Dus mommy to be, mocht je toevallig ook ergens in de helft van je zwangerschap zitten, nog steeds niet alle kwalen af zijn en je afvragen hoe je dit nog een aantal maanden gaat volhouden? Pak dan een make-upje op een zondag, maak 50 foto’s, gooi er 20 filters overheen en bekijk je heuse glamour shoot op alle opvolgende dagen waarop je op de bank in een hoekje weggekropen zit in je vriend z’n sweater met je maatje XL pyjama broek en je vertrouwde bak Ben & Jerry’s op je schoot. Succes gegarandeerd. +10 kilo ook.
Belangrijke sidenote: terwijl ik dit schrijf zit ik niet als een chagrijnige moeke achter m’n laptopje gekropen, ik lach in mezelf omdat ik het ook wel eens lekker vind om m’n bak zwangerschapsfrustratie niet alleen over m’n lieftallige vriend heen te gooien, maar gewoon bij random mensen. Je weet wel, voor het geval je er op zat te wachten.
Belangrijke sidenote 2: ik schrijf dit omdat ik vind dat de andere kant van een zwangerschap, die duistere kant waar ik het eerder over had, ook in alle eerlijkheid gedeeld mag worden. Niet om de toekomstige mommies af te schrikken, maar om je te laten weten dat ik je een powervrouw vind. Dat vind ik trouwens van alle vrouwen die 9 maanden lang een kind met zich meedragen, vaak ook nog fulltime werken, thuis ook nog de gezellige vrouw moeten uithangen, het kind ook nog eens na een soort buitenaardse situatie op de wereld zetten en daarna vaak voor een tweede, derde, vierde kind gaan. Ik heb RESPECT voor jullie!!