Hoe Faye en ik elkaar hebben leren kennen is best grappig. Vinden wij zelf dan. Het zit namelijk als volgt. Faye wilde van haar spiegel af en ik zocht precies zo’n exemplaar. Ik kocht ‘m van Faye over via Instagram en BAM we werden vriendinnen. Basically heb ik Faye’s vriendschap dus gekocht. Het scheelt ook dat we kinderen hebben van bijna dezelfde leeftijd, we dezelfde droge humor delen en we allebei op een speciaal niveau kunnen zeiken. Lekker gaan op elkaars grappen schept een band. Ik ben fan van deze hot momma en jullie na het lezen van deze Q&A vast ook!
Wie is Faye Bóné?
Hi! Ik ben Faye, lekker jong en toch al moeders van Dyem (7), Maez (10 maanden) en liefmama van Tyra (13). Mede mogelijk gemaakt door mijn man, Terry! De beste man veroverde bijna 11 jaar geleden mijn hart in Alkmaar, en heeft mij mee weten te krijgen naar het altijd bruisende Almere. Ik wilde er niet dood gevonden, but look at us now.
Van verkoopster bij H&M, een kozijnenbedrijf, Nuon medewerkster en 8 jaar in de trust te hebben gezeten, werk ik nu op kantoor bij Zara (dé Zara ja). Klinkt natuurlijk heel spannend, maar in feite werk ik met cijfers en profiteer ik van een leuke korting in de winkel. Deed ik het voor. Maar mijn grootste passie is toch wel creatief bezig zijn. Ik hoor je denken, wat doe je dan? Punniken, schilderen of vingerhaken? Nou zó creatief ook weer niet, maar mijn interesse vlak is zeer breed. Ik hou van koken, fotograferen, mode, het eindeloos lullen over moeke praat, gekke stellingen, maar vooral van schrijven. Dit alles heb ik gebundeld op 1 platform, mijn eigen platform: www.fayebone.nl. Fucking eng! Want in december, toen ik nog vol aan het ontzwangeren was, lanceerde ik de boel. Een lang gekoesterde droom die ik maar bleef uitstellen omdat ik dacht, wie zit er nou te wachten op nog zo’n schrijvende moeder? Maar ik heb het gewoon gedaan!
God en met wie ik graag mijn tijd doorbreng als ik nog ergens eens de tijd vandaan tover om dat te besteden aan iets anders dan moederen, werken, huishouden… Nou, aan onze familie en vrienden. Ik besef me steeds meer wat voor een bofkonten wij zijn met de mensen die wij om ons heen hebben verzameld. De een spreken we dagelijks, de ander soms weken of maanden niet, maar het zit altijd goed. En dat is vriendschap/familie.
Wat maakt jouw blog anders dan andere blogs?
Bloggers en vloggers ploppen de grond uit en dát was ook de reden dat ik het idee om mijn eigen website te lanceren steeds vooruit schoof. Maar tegelijkertijd dacht ik telkens weer, ik kan dit toch beter? Klinkt mega eigendunkkerig, maar als ik heel eerlijk mag zijn, hebben veel ‘blogs’ weinig inhoud. Nu zeg ik hier totaal niet mee dat ik de wereld verander met mijn verhalen. Maar ik schrijf zoals ik praat. Zoals ik mij voel en zoals ik iets vind. Tikkeltje zelfspot hier en daar, een vleugje humor (dat is de bedoeling, of het overkomt is een tweede), maar vooral de boel echt houden. Ik deel om te vermenigvuldigen, en wellicht iemand een hart onder de riem te steken, misschien wel een glimlach te geven, die herkenning of juist een inspiratie op wat voor manier dan ook. Ik moest mijn ei kwijt, en die heb ik in december 2017 neergelegd. Inmiddels hebben er al een hele hoop mensen op dat ei gezeten, dus ja, blije kip hier.
Wat zijn de harde lessen die je geleerd hebt?
Ik ben iemand die in alles wel wat ziet, met volle overtuiging ergens in mee gaat, iedereen wilt helpen en stiekem verwacht dat een ander hetzelfde doet voor jou. Ik kan je vertellen dat dat resulteert in teleurstellingen. Hoewel ik best mijn mannetje kan staan ben ik toch nog te zacht voor het ‘influencer’ (k*t woord) wereldje. Maar ik blijf wie ik ben, en val liever 10x op mijn muil dan dat ik mij anders ga voordoen dan wie ik ben.
Wie was jij voordat je begon met bloggen?
Ik was Faye en ben dat nog steeds. Als iemand mij verteld dat ze mij in het echt net zo vinden zoals dat ik overkom op Instagram, vind ik dat het grootste compliment.
Hoe ziet een doordeweekse dag er voor jou uit?
‘S ochtends breng ik de kindjes naar de crèche en school, en fiets ik door naar het station. 9 van de 10x haal ik mijn trein naar Amsterdam met de bijbehorende zweet tussen mijn naad. Die pak hem beet 20 minuten in de trein gebruik ik om bij te komen en mijn plamuurlaagje op te brengen. In Amsterdam pak ik voor 5 minuten de tram (ja, had ik ook kunnen lopen, maar daar ben ik dan weer te lui voor). 8.15 loop ik het kantoor binnen, zet ik de computer aan en drink ik een emmer thee. 16.45 herhaalt zich het riedeltje maar dan retour Almere. 17.35 aankomst, fiets naar huis en volle bak relaxen. O nee, Maez ophalen van de crèche, Dyem wordt door opa thuis gebracht en Tyra komt zelf naar huis. En hoewel ik van koken hou, kies ik 3 dagen in de week voor gemak, Hello Fresh. Tijdens het avondeten bespreken we met z’n allen onze dag, gaan de meisjes douchen en in bad. De in bed doen dienst wisselen we af met het vaatwas ritueel. Als Ter weer begint met voetbal, dan zijn beide diensten voor mijn rekening. En ben ik blij dat ik rond een uur op 21.00 een keer op de bank zit. Ik heb geen vaste dagen om te schrijven, omdat ik alleen schrijf wanneer ik wil schrijven. Ik werk dus ook niet vooruit. Ik weet dat meer verhalen, meer bezoekers en uiteindelijk meer werk zal opleveren. Maar ik wil niet delen om het delen. Ik stel mijzelf, voordat ik aan een stuk begin, altijd de vraag, wat is het doel van dit verhaal. Vanuit hier werk ik, en komt het er in 1x uit. Dus geheid dat er spelfouten in staan hoor, mega onprofessioneel, maar zoals ik zei, ik schrijf hoe ik praat en ik ben geen kei in Nederlands.
Netwerk events en koffiedates met andere girlbosses, zinnig of juist onzinnig?
Uiteindelijk is het ergens goed voor. Het kan heel gezellig zijn, inspirerend, motiverend maar ook heel vermoeiend. Ik kan ongelofelijk aan mijzelf twijfelen, of onzeker zijn als ik bij een event ben. Vraag me niet waarom, maar het is toch elke keer weer alsof je nieuw bent op school. En ik ben best een sociaal type, spontaan ook wel, en maak gauw een praatje maar hou toch stiekem van het vertrouwde.
Jouw quote of the day?
“Het leven moet met liefde en humor worden geleefd. Liefde om het te begrijpen, humor om het te dragen.”
Deze quote las ik tijdens een best moeilijke periode in mijn leven. Het heeft mij de kracht gegeven om de stenen van herinneringen, in mijn rugzak te doen en draagbaar te maken.
Tips & tricks om “groot” te worden in het werk dat je doet?
Door dicht bij jezelf te blijven. Zeg ik nu heel stoer, maar ik heb ook momenten gehad van “waar ben ik mee bezig”, “doe ik het wel goed”, “waarom zij wel en ik niet”. Zo suf, en ik ben heel blij dat ik dat allemaal heb los kunnen laten. Pas als je los laat creëer je ruimte voor jezelf.
Wie inspireren jou?
Alle mensen die om mij heen staan. Allen op hun eigen manier. En ik hoop dat ik dat op wat voor manier dan ook voor hun mag zijn. Maar vooral voor mijn meisjes, want alles wat ik doe, doe ik voor mijn gezin.
En last but not least, van wie zou jij de antwoorden op deze vragen willen terug lezen?
Mag ik ook jou kiezen? Haha. Anders Michelle Bollen!
PS. Heb je de vorige girlboss Q&A met Tess van Daelen al gelezen? Of ga naar het overzicht van alle Q&A’s en laat je verder inspireren door talloze succesvolle vrouwen.