Het cv van iemand die constant twijfelt

Je kent ze vast nog wel, de vriendenboekjes van vroeger. Je krabbelt er wat lieve teksten in over wat jouw wensen zijn voor de toekomst van je vriendjes en vriendinnetjes terwijl je eigenlijk geen idee hebt wat jij in jouw eigen toekomst wilt bereiken. Onbedoeld wordt er al op vroege leeftijd verwacht dat je weet wat je later wilt worden. Want eerlijk is eerlijk, de vraag wat jij later wilt worden stond er altijd als één van de eerste bij. En natuurlijk zullen veel ouders die de boekjes doorlazen heel hard hebben gelachen om de zoveelste prinses, dolfijnen trainer of politieagent, maar bij mij was het blanco. Er stonden geen eens puntjes. Maar wel gaf het mij toen al stress. Want ik ben iemand die constant twijfelt over wat ik leuk vind om te doen en waar ik uiteindelijk wil zijn. In deze blog-reeks vertel ik je daarom meer over mijn cv. Het cv van iemand die constant twijfelt.

Oeps, ik heb mijn diploma gehaald

In een ver verleden na wat moeizame jaren op het VWO was ik om eerlijk te zijn verbaasd over het behalen van mijn diploma. Ik had niet per se moeite met leren, maar dat was ook gelijk mijn probleem. Ik leerde letterlijk alles uit m’n hoofd zonder het echt te snappen. En daar kom je op zich nog wel vanaf bij een vak zoals Geschiedenis, maar bij Wiskunde wordt dit toch echt een lastig geval. Het is dan ook niet gek dat ik na een jaar lang bijles in Wiskunde nog steeds geen reet was opgeschoten. Want ik begreep het gewoon niet en had het eigenlijk al opgegeven.

Toch heb ik mijn diploma gehaald en god mag weten hoe. Maar uiteraard was ik door het dolle heen. Een extra jaar op school terwijl al mijn vrienden en vriendinnen klaar waren voor het volwassen leven vond ik geen leuk vooruitzicht, ook al had ik me daar dus wel al op ingesteld. Het behalen van mijn diploma kwam alleen zó onverwachts dat ik niet eerder had gekeken naar vervolg opleidingen en toen moest ik dus ineens kiezen wat ik later wilde worden. Succes daarmee.

Universiteit niets voor mij

Ik begrijp ergens nog steeds niet hoe een middelbare school je voorbereid op het werkende leven, want ik had dus 0,0 idee. Aangezien ik alleen wist dat ik geld wilde verdienen besloot ik om mij in te schrijven voor Rechtsgeleerdheid aan de VU (een advocaat verdient gemiddeld 150 tot 250 euro per uur, dat dus). Met de nadruk op inschrijven, want veel verder dan dat kwam ik toen niet. Ik was aanwezig bij de lessen maar het vrijblijvende karakter van lessen op een universiteit zorgde ervoor dat ik negen van de tien lessen gewoon aan het shoppen was en ik de toetsen dus niet doorkwam. Bij elke les dacht ik die kijk ik vanavond wel even online terug, maar het enige dat ik op m’n laptop deed was het bekijken van grappige dierenfilmpjes. Ik stopte na een aantal maanden en ging de horeca in. Bedenken wat ik met m’n leven wilde doen. En heel veel koffies maken, dat ook.

Dan maar CMD, lekker breed

Na ruim een half jaar het gezicht te zijn geweest van het Nieuwscafé in de Bibliotheek van Almere (ja, daar heb ik echt gewerkt) en duizenden broodjes te hebben gesmeerd naderde de inschrijvingsperiode voor het nieuwe schooljaar en hoewel ik het werken in de horeca heerlijk vond, was ik me er ook wel van bewust dat ik dit niet de rest van m’n leven zou volhouden. Ik wist alleen nog steeds niet welk beroep op de lange termijn echt bij mij zou passen (want cv van iemand die constant twijfelt). Dus besloot ik een opleiding te gaan volgen op het HBO, waar lessen wel verplicht zijn 😉 en koos ik voor de richting Communicatie, Media en Design (CMD). Een opleiding met een super breed aanbod van verschillende vakken. Daar moest dan sowieso een vak bij zitten waarin ik mezelf later zag werken, toch?

Afgestudeerd in Social Media ten tijde van crisis

Tijdens mijn tweedejaars stage leerde ik veel over marketing, communicatie, accountmanagement en projectmanagement in de wereld van software. Ik werkte bij een bedrijf gespecialiseerd in het maken van native apps (Android & iOS) en had het hier naar mijn zin. Ik mocht blijven plakken in een part-time functie wat ik uiteindelijk twee jaar heb gedaan, want toen kwam het moment dat ik moest afstuderen. En dat afstuderen wilde ik liever doen in een nieuwe omgeving, want ik twijfelde nog steeds. Wat wil ik nu echt?

Na vier jaar studeerde ik af met een onderzoek op de Social Hub van ING. Ik deed een onderzoek naar communicatie ten tijde van crisis. En geloof me dat was een flinke kluif in een organisatie waar DDOS aanvallen en technische storingen je om de oren vliegen. Klanten die Twitter gebruiken als hun persoonlijke uitlaatklep. Niet eens alleen over de storing van de ING app, nee ze vertellen je ook gerust hun hele levensverhaal in de hoop dat ze er een soort penvriendin aan over houden. ING was dus ook niet echt de plek waar ik mijzelf lang zag werken. Na het afstuderen kwam de stress weer terug. Wat wil ik nu echt met mijn leven? Wat wil ik bereiken? Bij welk bedrijf wil ik dit doen? En ook had ik ineens een soort faalangst. Bang dat er niets terecht zou komen van mij.

Nieuwe baan via Facebook advertentie

Net toen ik had besloten om even een maandje rust te nemen van het ik-krijg-nooit-een-leuke-baan-syndroom en te gaan genieten van een welverdiende vakantie (ik werkte immers al vanaf mijn vijftiende) kwam ik via Facebook een advertentie tegen voor Projectmanager bij Atabix, een softwarebedrijf in Amsterdam. Maar ik had net met mezelf afgesproken dat ik vakantie ging nemen dus ik scrolde gauw verder. Maar Facebook weet dat je de advertentie hebt gezien en er net iets té lang naar hebt gekeken, dus de volgende dag kreeg ik ‘m uiteraard weer te zien. Ik verbrak de afspraak met mezelf, stuurde een e-mailtje naar Atabix en vervolgens heb ik daar vier jaar van mijn tijd doorgebracht. Eerst als Projectmanager en daarna als Accountmanager. Maar nu is het tijd dat ik iets nieuws ga doen. Iets waar ik niet langer over hoef te twijfelen. Ik heb ervoor gekozen om niet langer op zoek te gaan naar functies die mij aanspreken, waar ik in pas. Maar om een functie te creëren waarin ik mij vrij en gelukkig voel. Ik vertel jullie hier meer over in de volgende blog in deze reeks so stay tuned!