Ik kan het verkeerd hebben, maar volgens mij worden er sinds 2007 geen nieuwe “forum gesprekken” meer gestart. Zal wel niet echt nodig zijn met alle social media waar je je shit op kwijt kan en toch betrap ik mezelf er weer op om gesprekken te lezen tussen “Zonneke15” en “Spirit80”. Niet via een Facebook groep of een Instagram post, nee via een forum. En ja ik blijf scrollen, want ik wil wel even weten hoe de gesprekken eindigen. Je kijkt toch ook geen film tot driekwart af, niet wetende hoe het eindigt? Maar wie weet lees je dit en denk je what the F is een forum gesprek überhaupt? Ik ben er inmiddels een expert in geworden en kan je er best even wat over vertellen.
Ik google alles
Mijn ervaring met forum gesprekken begon toen ik wist dat ik zwanger was. Tuurlijk had ik al eens eerder van deze online community achtige shizzle gehoord, maar meer in de trant van slap-ouwehoeren-over-jongens-en-makeup. Ik ben vast niet de enige die alles googled, maar dan ook echt alles. Ik had laatst in de Appie nog een momentje dat ik toch even twijfelde of dat ding wat bij het bordje “spitskool” lag ook echt een spitskool was? Hoort daar wel een punt in te zitten? Kan je beter even googlen voordat je thuis komt met een halve boodschappenlijst. En zo heb ik ook 8 maanden lang (9 maanden was me niet gegund) elke dag weer alle zwangerschapskwalen die ik voorbij voelde komen gegoogled. Als voorbeeld neem ik het bloedverlies dat ik had in het eerste trimester. Je ziet wat bloed, je gaat bijna nokkie, maar je bent net nog bij genoeg om je telefoon te pakken en te gaan googlen. Het is niet dat je dan automatisch terecht komt op sites zoals thuisarts.nl, met betrouwbare info. Nee alleen al op pagina 1 van de zoekresultaten kom je terecht op vijf verschillende forum gesprekken. Dus wat zegt dit dan, dat ik dus niet de enige ben die uren doorbrengt op het internet op zoek naar mensen met dezelfde klachten en vooral hoe het bij hen is afgelopen?
Een verhaal zonder einde
Maar als je denkt dat het volgen van een forum gesprek je verder helpt in het leven heb je het verkeerd gezien. Na elk gesprek die ik las was ik ervan overtuigd dat ik een of andere ziekte onder de leden had en dat het met de baby vast niet goed zou gaan. Deprimerend was het wel. Maar net niet deprimerend genoeg om de browser af te sluiten en gewoon even niet verder te lezen. Nee ik wilde weten of Zonneke15 na het bloedverlies in het eerste trimester wel gewoon een gezond kind op de wereld had gebracht. Maar wat denk je? Dat vertelt die chick dan weer niet? Dus je legt je hele levensverhaal open en bloot op tafel, vraagt om adviezen, krijgt deze ook nog, laat nog weten dat je ons nog wel op de hoogte zult houden hoe het verder gaat en dan laat je gewoon niks meer horen? Dat is dus het leed dat een forum heet. Negen pagina’s lang volg ik een gesprek tussen twee vrouwen met dezelfde klachten als ik om te zien hoe het bij hen afloopt, laten ze me gewoon hangen. Geven ze me een open einde zonder zicht op een vervolg. Tijdverspilling geweest dus. Maar bij deze, voor alle mom-to-be’s met dezelfde klachten als ik, Alix is er hoor en het is een gezonde baby met het temperament van d’r moeder. Geef ik je toch even wel een update he.