Toen Borai en ik nog tweemans door het leven gingen waren de lunch-dates en etentjes zó geplanned. We hadden niet meer nodig dan een pinpas en elkaar. Nu we papa & mama zijn geworden van Alix wordt elk uitstapje, hoe kort ook, gekenmerkt door een zeer secure planning, drie tassen vol meuk en twee verschillende sokken aan bij mezelf. En dan nog ben ik negen van de tien keer te laat op een afspraak, omdat Alix áltijd besluit nog een fles te willen vlak voordat we weg gaan (ook al betekent dit dat ze twee flessen in een uur drinkt…)
Iets met zitbankjes, mega handig voor baby’s!
Voor vertrek denk ik altijd heel erg goed na over de restaurants waar we heen gaan en met name of er wel ruimte is voor een kinderwagen en of er wel plaatsen zijn met zitbankjes zodat Alix eventjes liggend op de bank kan chillen. Dat laatste zorgt ervoor dat mams ook wat eten naar binnen kan schuiven. Is best leuk bij een lunch-date. Maar voor het geval dat Alix toch heeft besloten me geen vijf minuten rust te gunnen bestel ik zelden een warm gerecht. Een koude pasta naar binnen werken hoeft van mij niet per se.
Google vertelt je zeker niet alles
Ondanks mijn zieke inspector gadget skills kwamen we laatst toch terecht bij een eettentje waar ik m’n kont niet kon keren, laat staan m’n kinderwagen een lekker plekje kon geven. Maar ik moest en zou daar gaan lunchen. Ik had m’n zinnen al een tijdje gezet op de Oreo Milkshake. En dus vroeg ik aan één van de medewerkers waar ik mijn kinderwagen neer kon zetten. Het antwoord dat volgde had ik zeker niet verwacht en daarom duurde het ook een minuut of twee voor ik met een comeback kwam.
Anders leg je Alix even gevouwen onder de tafel
De meid in kwestie gaf aan dat we plaats konden nemen aan een tafeltje in de hoek en we de kinderwagen konden opklappen en onder de tafel konden leggen. Dat ze daarmee direct zei dat Alix wel even dubbel gevouwen op de grond kon liggen was ze eventjes vergeten. Dus toen ik besloot hier een grap over te maken ontstond de meest awkward situatie ever en heb ik het maar gelaten voor wat het was. Ik heb die tent zelf verbouwd: vijf stoelen aan de kant, drie tafels verschoven en na twee keer steken heb ik Alix achteruit geparkeerd zodat ze een lekker plekje bij ons aan tafel had. We hebben van één Oreo Milkshake twee gemaakt, je weet wel om de pijn te verzachten. En ik ging gewoon eventjes yolo op een warm gerecht, omdat je soms gewoon even rebels moet zijn.
Je ziet het, zelfs zo’n perfectionistisch type als ik die altijd van alles lijstjes maakt om maar niets te vergeten slaat wel eens volledig de plank mis. En eindigt ergens waar je overlevingsinstinct het moet overnemen van het OCD-achtige gedrag dat ik veelal vertoon. Het is maar goed dat moeders vrouwen zijn en dat die de skills hebben om een interieur te re-stylen in een minuut of twee.
2 comments
Haha ontzettend herkenbaar!;)
Haha, erg he! En nu kan ik er om lachen hoor maar toen dacht ik wel even hoe gaan we dit regelen?!