Ik heb nooit onder stoelen of banken gestoken dat het woord slaap niet in Alix haar woordenboek voorkwam. Althans, wij hebben ruim een jaar geleefd met gemiddeld vier uur slaap per nacht #slaaptekort. Ik kan me ook niet echt anders herinneren dan dat Alix overdag aan hazenslaapjes deed van maximaal drie kwartier. Nu ze bijna 1,5 jaar is krijg ik vaak de vraag hoe de nachten nu gaan en of ze nu doorslaapt. Ik kan jullie met veel blijdschap vertellen dat Alix over het algemeen de nachten klokje rond slaapt en dat dit komt door ons vernieuwde bedritueel. In deze blog deel ik ons bedritueel dan ook graag met jullie!
Hoe de situatie was
Als ik zeg hazenslaapjes bedoel ik ook echt hazenslaapjes. Alix sliep maximaal drie kwartier en ook al was ze daarna nog steeds bekaf (duh) toch vertikte ze het om weer te gaan slapen. Ze was verder gewoon een gezellig vrolijk meisje dus dat maakte een hoop goed, maar als je ’s nachts zelf niet meer aan slapen toekomt word je letterlijk gillend gek. Op een gegeven moment leg je je er als ouder maar gewoon bij neer dat je dochter super lief, schattig en meestal vrolijk is, maar dat slapen gewoon niet haar ding is. Je neemt voor lief dat je er zelf bij loopt als de hoofdrolspeler van The Walking Dead en dat je je niet meer kan herinneren hoe het voelt om uitgeslapen te zijn. Dat neemt natuurlijk niet weg dat wij dolgraag wilden slapen, want slapen is heerlijk. We hebben veel Gegoogled, boeken gelezen en ervaringen uitgewisseld met andere ouders. Uiteindelijk hebben we onze “fouten” ontdekt en hebben we daar iets aan gedaan.
Onze fouten
Ons bedritueel was eigenlijk geen ritueel, we deden maar wat. Dat wil zeggen dat we niet elke avond tijd en energie hadden voor een lekker warm badje, we niet exact op hetzelfde tijdstip thuis waren om Alix in haar eigen bedje te leggen en we niet elke avond hetzelfde boekje voorlazen of hetzelfde liedje zongen. Vraag me niet waarom, maar zo was het. Ik denk dat we echt zo weinig energie hadden dat we zelfs geen eens meer helder konden nadenken. Dus toen iemand mij erop wees dat een vast ritueel weleens zou kunnen helpen was het alsof ik het licht zag en ik al die tijd m’n oogkleppen had op gehad. Nu hoeft een vast ritueel natuurlijk niet elke avond 100% exact hetzelfde te zijn, maar bij ons was er gewoon geen touw aan vast te knopen. Het afstappen van de nachtvoedingen en overgaan op flesjes water ter vervanging ging overigens prima, dus het uit bed moeten gaan voor een slokje drinken werden ook steeds kortere bezoekjes. Maar een volledige nacht doorslapen deed Alix totdat ze ruim een jaar was gewoonweg niet.
Het bedritueel
Goed, we begonnen dus aan een vast ritueel wat dus voor ons echt even wennen was. Alix eet rond 18.00 uur met ons mee en na het eten gaan we nog even spelen totdat ze om 18.30 beneden een flesje krijgt. Meestal drinkt ze het flesje niet op, maar zo weet ze dat ze bijna naar bed gaat. Zonder te zeuren gaat ze daarna mee naar boven, mee in bad. We doen haar trouwens niet elke avond in bad, het ligt er maar net aan wat we die dag hebben gedaan. Als ze de hele tijd buiten door het zand heeft lopen rollen (ja echt dat gebeurt) dan mag ze eerst even door de wasstraat. Maar als we lekker de hele dag thuis hebben gechilled dan vind ik dat niet altijd nodig. Het hangt er ook maar net vanaf hoe moe ze al is. Alix slaapt altijd in een slaapzakje want ook dit geeft haar herkenning dat het echt bedtijd is. Ze drinkt haar flesje leeg in bed terwijl Borai of ik een boekje voorlezen. Als het flesje leeg is en het verhaaltje uit is poetsen we haar tandjes (nog steeds in bed dus), krijgt ze nog een slokje water want dorstige meid en geven we haar een dikke knuffel en een kus. Vaak pakt ze zelf een hydrofiele doek (die ene extra zachte van Upstream Store ;-)), haar speentje en een knuffel die allen al in het bedje klaar liggen. Ze draait zich op haar buikje en gaat zonder piepen lekker tukken.
Nog even op een rijtje:
- Aangeven dat ze naar bed gaat door een flesje beneden alvast te geven
- Een badje wanneer dat nodig is
- Een slaapzakje aan ter herkenning dat het echt bedtijd is
- Een verhaaltje lezen
- Tandjes poetsen
- En nog een slokje water voor de nadorst
- EEN DIKKE VETTE KNUFFEL EN EEN KUS, anders kunnen papa en mama ook niet lekker slapen
Het blijft onzeker
Ik heb sterk het gevoel dat Alix nu de nachten doorslaapt door dit ritueel, maar het kan natuurlijk ook zo zijn dat het gewoon komt doordat ze nu ouder is. Wie zal het zeggen… Ondanks het fijne ritueel zijn er nog steeds nachten bij dat het doorslapen een grote grap is, maar dit soort helse nachten zijn eigenlijk altijd wel te wijten aan doorkomende tandjes, een verstopt neusje of zo’n fantastische sprong.
Wat ik misschien nóg wel fijner vind van dit ritueel dan het eindelijk kunnen doorslapen is het feit dat we vanaf 19.00 uur de avond onze handen vrij hebben en meestal niet nog uren op en neer naar boven moeten lopen omdat Alix niet kan slapen. Geloof me ik mis Alix vaak al als ik haar net op bed heb gelegd want dan wil ik eigenlijk nog uren met haar knuffelen. Maar gewoon even een serie bingewatchen zonder dat m’n ogen worden uitgestoken of ik tanden in m’n tenen voel is ook echt genieten. Oh, en quality time met Borai vind ik natuurlijk ook nog steeds erg fijn.
Meer momlife struggles lezen? Check dan deze blog over hoe ik het leven als een moeder nog niet helemaal onder controle heb!