Wereld Prematurendag 2017

Ja heus, er bestaat een Wereld Prematurendag en die dag is vandaag. Ik sta deze dag stil bij de gezinnen van prematuur geboren baby’s en bij de kleine vechtertjes zelf natuurlijk. Enerzijds omdat ik weet wat voor effect een vroeggeboorte heeft op jezelf als mama, maar ook op je gezinsleven en anderzijds omdat ik voor mijn ziekenhuisopname niets wist over prematuurtjes en ik denk dat ik niet de enige ben.

The facts

Ik begin met wat feitjes over prematuur baby’s. Gewoon zodat je in ieder geval weet wat dit überhaupt betekent. En nee, niet uit m’n duim gezogen, maar gecopy paste van deze website en van deze website.

1. Wist je al dat één op de tien baby’s te vroeg (dus prematuur) geboren wordt? Dat zijn jaarlijks meer dan 15.000 te vroeg geboren baby’s in Nederland. Flink wat toch?!
2. Je spreekt van een vroeggeboorte als een zwangerschap vroegtijdig, spontaan of kunstmatig wordt afgebroken in de periode tussen de 20ste en de 37e week van de zwangerschap.
3. In Nederland worden baby’s in ziekenhuizen actief opgevangen als ze geboren worden na 24 weken zwangerschap. Dat houdt in dat de neonatologen als het nodig is de baby intuberen, ademhalings- ondersteuning geven en veel doen aan warmtemanagement.
4. Te vroeg geboren baby’s liggen vaak weken- of maandenlang in het ziekenhuis en lopen risico op hersenbloedingen, hart- en longproblemen en infecties.
5. Ieder jaar overlijden er ongeveer 1.000 baby’s aan de gevolgen van hun vroeggeboorte.
6. Na ontslag uit het ziekenhuis zijn er nog steeds zorgen, maar dan met name met betrekking op het krijgen van ontwikkelingsstoornissen, beperkingen en handicaps.
7. Van de helft van alle vroeggeboorten is de oorzaak onbekend. Toch zijn er wel enkele mogelijke oorzaken te noemen zoals een eerdere zwangerschap waarbij de baby te vroeg is geboren, een verkorte baarmoedermond, te veel vruchtwater, meerlingenzwangerschap, vleesbomen en vaginale infecties.

De oorzaak van de vroeggeboorte van Alix 

Zo, nu heb je een spoedcursus “wat houdt prematuur in” gekregen en denk ik dat je net als ik erg geschrokken bent van de genoemde cijfers. Zo blijken er toch best veel te vroeg geboren baby’s te bestaan?! Hoe kan het dan dat ik hier zoooo weinig over wist, laat staan mensen over heb gehoord… Toen wij met 7 weken zwangerschap in het ziekenhuis een echo kregen mochten we ook gelijk kennismaken met de gynaecoloog, die toen nog grapte dat ze ons niet meer hoopte te zien. En hoe stom het nu ook klinkt, maar op dat moment dacht ik alleen maar “jou zien, waarom zou ik jou nog moeten zien? Ik ben kerngezond”. En dat laatste is ook niet geheel onwaar, want met mij is verder niets mis (geweest), maar mijn placenta was niet helemaal wat het moest zijn. Ik had veel vruchtwater en was op m’n buik beland na een struikelpartij. En hoewel de artsen het niet kunnen zeggen hebben Borai en ik toch sterk het idee dat al deze dingen bij elkaar ervoor hebben gezorgd dat mijn vliezen braken met 34 weken en ik vervolgens 9 dagen lang niets anders zag dan mijn ziekenhuisbed, de muren die op me afkwamen en kinderijsjes met spikkeltjes (vooral die).

Voordat ik het echt kon bevatten was de zwangerschap alweer voorbij

Na me ruim een week elke dag afgevraagd te hebben wanneer die verdomde bevalling zou gebeuren was het zo ver. De artsen hadden uitgelegd op welke afdeling Alix terecht zou komen en hoe het daar in zijn werk gaat. En het gekke is dat ik ondanks deze info nog steeds niet doorhad wat er zou gaan gebeuren. Ik stond er niet bij stil dat mijn kleine meisje aan allerlei apparaten aangesloten zou worden en onze eerste babyfoto’s geen perfectie zouden laten zien, maar een vechtersbaasje aan veel te veel slangen en draden. Ik stond daar allemaal niet bij stil want ik was veel te enthousiast dat we eindelijk onze dochter zouden gaan ontmoeten. Maar geloof me die enthousiasme was vlak na de bevalling ook over toen ik besefte dat ik m’n dochter niet haar eerste voeding heb mogen geven, ik haar niet voor het eerst heb aangekleed en ik niet de eerste nacht met haar samen zou gaan doorbrengen. Dit zijn dingen die ik vandaag de dag nog steeds moeilijk vind. Ik heb ook een traan of 10 weggeveegd voordat ik deze zin kon typen, maar ik vind het belangrijk dat mama’s die dit allemaal wel hebben kunnen en mogen doen beseffen hoe bijzonder dat is (voor het geval jullie dat nog niet deden natuurlijk). Het is niet vanzelfsprekend dat een vrouw zwanger wordt, laat staan dat er een gezonde baby ter wereld komt. En eerlijk is eerlijk, ik nam mijn zwangerschap echt voor lief. Ik heb er niet zo van genoten zoals ik had gewild. Ik vond dat m’n buik maar in de weg zat en nu mis ik die buik als een gek. Ik dacht dat ik nog wel eventjes de tijd had om er echt van te gaan genieten, tijdens mijn verlof. Maar dat verlof kwam er nooit. Tenminste niet zoals ik ‘m voor me had gezien. En zomaar, voordat ik het echt kon bevatten, was de zwangerschap alweer voorbij.

Ken jij een mama van een prematuur geboren baby of ben jij er zelf één? Laat het weten in de comments. Ik ben super benieuwd naar jullie ervaringen!